* Της Ευσταθίας Γιαννιά
Όχι απλώς ένας δρόμος. Αλλά μια υποδομή που σώζει ζωές, ενώνει περιοχές και ανοίγει τον δρόμο στην ανάπτυξη.
Για χρόνια, η Πατρών–Πύργου ήταν ένας από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της χώρας. Ένας δρόμος στενός, αφώτιστος και παρατημένος στην τύχη του. Χωρίς διαχωριστικό, χωρίς επαρκή σήμανση, χωρίς τις στοιχειώδεις προδιαγραφές για να τον οδηγείς με ασφάλεια.
Δεν ήταν απλώς μια καθυστερημένη υποδομή. Ήταν μια καθημερινή απειλή. Για τον πολίτη που πήγαινε στη δουλειά, στο σπίτι ή στο χωριό. Για την οικογένεια που περίμενε με αγωνία ένα τηλεφώνημα, «Έφτασα».
Στον παλιό άξονα Πατρών–Πύργου χάνονταν κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 15 με 20 ζωές. Πίσω από κάθε αριθμό, υπήρχε ένας άνθρωπος, μια οικογένεια, ένα άδειο κάθισμα στο τραπέζι. Δεν ήταν στατιστική. Ήταν πληγή ανοιχτή για μια ολόκληρη περιοχή και μια τραγωδία που επαναλαμβανόταν.
Όσοι ζήσαμε από κοντά τα τροχαία στην Πατρών–Πύργου, δεν ξεχνάμε τις εικόνες. Τις φωνές, την αναμονή, τα συντρίμμια. Ήταν ένας δρόμος που δεν άφηνε περιθώριο για λάθη. Όποιο λάθος, κόστιζε.
Σήμερα όμως, όλα αλλάζουν. Τα πρώτα 60 χιλιόμετρα του νέου, σύγχρονου αυτοκινητόδρομου παραδίδονται στην κυκλοφορία. Ένα έργο που για χρόνια συμβόλιζε την αδράνεια και την κακοδιαχείριση, προχώρησε ξανά χάρη στην ξεκάθαρη πολιτική απόφαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, να το επανεκκινήσει και να το υλοποιήσει.
Και εδώ αποτυπώνεται καθαρά η διαφορά πολιτικής βούλησης και ευθύνης σε σχέση με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, ενώ είχε στα χέρια της ένα έργο ήδη ενταγμένο και ώριμο προς υλοποίηση, επέλεξε να το κατακερματίσει σε πολλαπλές εργολαβίες, χωρίς ενιαίο σχεδιασμό και συνοχή. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθεί πολύτιμος χρόνος και η ασφάλεια των πολιτών να συνεχίσει να τίθεται σε κίνδυνο.
Σήμερα, επιτέλους, το έργο δεν είναι πια υπόσχεση. Είναι πράξη. Και είναι για τους ανθρώπους.
Δεν είναι απλώς άσφαλτος. Είναι ζωές που θα σωθούν. Είναι ευκαιρίες που θα γεννηθούν. Η εμπειρία από σύγχρονους αυτοκινητόδρομους όπως η Ιόνια Οδός και η Ολυμπία Οδός, δείχνει ότι τα θανατηφόρα τροχαία μειώνονται έως και 80%. Δηλαδή: μια ζωή τον μήνα, δέκα με δεκαπέντε ανθρώπινες ζωές κάθε χρόνο.
Και ταυτόχρονα, η περιοχή αποκτά προοπτική. Η Ηλεία και η Αχαΐα βγαίνουν από την απομόνωση. Ο δρόμος ενώνει ανθρώπους, τουρισμό, αγροτική παραγωγή, εμπόριο. Φέρνει δουλειές. Φέρνει ανάπτυξη. Φέρνει πίσω την πίστη ότι, όταν υπάρχει σχέδιο, όλα τα πράγματα μπορούν να γίνουν.
*Η Ευσταθία Γιαννιά είναι Αντιστράτηγος εα ΕΛ.ΑΣ, Πολιτεύτρια Αχαίας της Νέας Δημοκρατίας, κάτοχος ΜΑ στις Πολιτικές Επιστήμες.