Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία στα πλαίσια της γνωριμίας με μια από τις πτυχές του πολιτισμικής μας κληρονομιάς και δη της λαϊκής μας παράδοσης των αθυρόστομων δημοτικών τραγουδιών διοργάνωσε δρώμενο, στον πολυχώρο της.
Η βραδιά με εκφραστική εκφώνηση στίχων λαϊκής παράδοσης αλλά και στοιχεία θεατρικά, με ήχο και εικόνες, όπου το κοινό απόλαυσε πιπεράτες παλλόμενες ομοιοκαταληξίες αντίστοιχες με τις παλλόμενες έννοιες και εικόνες που υπονοούσε το κείμενο αποτέλεσμα μιας ρήξης με το πρέπον, το αποδεκτό και το ‘‘ηθικά σωστό’’ ολοκληρώθηκε με μουσική και χορό.
Στο δρώμενο συμμετείχαν οι Λίλιαν Γεωργοπούλου, Νίκος Αναστασόπουλος, Λέτα Ξυδιά και Νίκος Πεφάνης στην κάλυψη ήχου και εικόνας οι Βάσω Μαρτίνη και Κώστας Κωνσταντακόπουλος, ενώ καρναβαλικά στοιχεία διατέθηκαν από το Σταύρο Γκουρνέλο.
Η Φωφώ Μπούσια που παρουσίασε τη βραδιά εισήγαγε τους παραβρισκόμενους αναγιγνώσκοντας… <<Οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν δύο μεγάλες γιορτές με την ονομασία Διονύσια. Τα εν αγροίς που ήταν αρχαιότερη, και τα εν άστει ή Μεγάλα Διονύσια, που εορτάζονταν στην Αθήνα, τον μήνα Ελαφηβολιώνα, δηλαδή Μάρτιο-Απρίλιο. Κατά τη γιορτή των εν αγροίς Διονυσίων η κύρια τελετή ήταν η λιτανεία ενός φαλλού, μεγάλων διαστάσεων, που τον συνόδευαν με ψαλμούς και άσματα, και βέβαια, η προσφορά θυσίας. Η πομπή είχε πιθανότατα τον χαρακτήρα της ευχαριστίας προορισμένης να προκαλέσει την ευφορία των αγρών και των κήπων, αλλά και τη γονιμότητα των εστιών. Οι φαλλοφορίες ήταν διαδεδομένες σε πολλά μέρη του ελληνικού κόσμου. Η δε τολμηρή εμφάνιση είναι χαρακτηριστικό των Σατύρων που αποτελούσαν μέρος της ακολουθίας του Διονύσου, όπως και ο Πρίαπος. Επιβλητική μάλιστα φαλλοφορία με τη συμμετοχή των συμμάχων ετελείτο στην Αθήνα κατά τα Μεγάλα Διονύσια. Η αττική αγγειογραφία έχει διασώσει παραστάσεις, όπως αυτή του παριστάνεται άρμα με τεράστιο ξύλινο φαλλό, δεμένον με σχοινιά, που κρατούν Σάτυροι. Η σύνδεση του Διονύσου με τις εορτές κατά τις οποίες περιέφεραν τον φαλλό, υπήρξε βεβαίως παλαιοτάτη και γενική σε όλο τον ελληνικό κόσμο. Το σύμβολο του φαλλού και οι αστεϊσμοί κατά την επίσημη περιφορά πρόσθεταν στον Διόνυσο και την ιδιότητα του δαίμονα της φυτεύσεως των οπωροφόρων, αλλά και το χαρακτηριστικό του θεού του κρασιού, της χαράς και της ελευθερίας των εορτών>>.
Δημοτικά τραγούδια επελέγησαν κυρίως από το βιβλίο του συγγραφέα και ερευνητή Παναγιώτη Καρώνη Πριάπεια & Σατυρικά (Δημοτικά Γαμοτράγουδα), εκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ (2016, συμπλ. έκδοση 2024), ακούστηκαν τραγούδια της Δόμνα Σαμίου, από τη συλλογή του Γιώργου Μελίκη Ανδρικά μουνάτα κ.α. Το προαναφερθέν βιβλίο -το οποίο έχει επανεκδοθεί σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων- για όσους δε μπόρεσαν να παραβρεθούν στο δρώμενο θα διατίθενται μέχρι 10/4 από τη γραμματεία της Κοινο_Τοπίας (μπορείτε να κάνετε & κράτηση).
