Ο Βασίλης Δοξαράς δίνει τη δυσκολότερη μάχη της ζωής του. Το γνωστοποιήσαμε. Μοιραστήκαμε ακόμα και το τηλέφωνό του (2610 321545) – με τη συγκατάθεσή του – ώστε όσοι πραγματικά νοιάζονται, ομάδες και φίλαθλοι, να του σταθούν.
Το διαδίκτυο πλημμύρισε από λόγια συμπαράστασης. Στην πράξη; ΚΑΝΕΙΣ δεν σήκωσε το τηλέφωνο. ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ.
Ρωτήσαμε τον ίδιο για τις ομάδες που κάποτε στήριξε με την ψυχή του. Η απάντησή του κόβει σαν μαχαίρι:
«Ήμουν δίπλα σε όλους. Στην ΟΡΜΗ Χάντμπολ, στον ΝΟΠ Πόλο (που με βράβευσαν), στην ΠΓΕ σε ποδόσφαιρο, βόλεϊ, πυγμαχία. Ήμουν η μασκότ, ο λαμπρίτσας, ο λόρδος, ο δεσπότης. Ήμουν εκεί για την ΕΑΠ, την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, τον ΑΠΟΛΛΩΝΑ 40 χρόνια, την ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΔΑ, τον ΠΡΟΜΗΘΕΑ στα δύσκολα, ακόμα και τον Κεραυνό Αιγίου όταν με κάλεσαν.
Ποτέ δεν είπα όχι. Πάντα εκεί, αφιλοκερδώς.
Και τώρα, κανείς.»
Ο Βασίλης Δοξαράς δεν ζητά ελεημοσύνη. Ζητά απλά να θυμηθούν. Όχι με κενές αναρτήσεις, αλλά με μια κίνηση ανθρωπιάς. Γιατί τελικά, η αληθινή στήριξη δεν γράφεται στα social media. Δίνεται.