Το ΠΑΣΟΚ κλιμακώνει την αντιπολίτευσή του στην κυβέρνηση με αφορμή τους διαρκώς αποτυχημένους – και όπως φαίνεται αυτοσχεδιαστικούς – χειρισμούς της σε κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Στην αιχμή της κριτικής, η πλήρης έλλειψη στρατηγικής και η παγίως κατόπιν εορτής αντιμετώπιση των εξελίξεων.
Από την αλλαγή στάσης του στρατηγού Χαφτάρ στη Λιβύη — που μέχρι χθες παρουσιαζόταν ως «προνομιακός συνομιλητής» της Αθήνας — μέχρι το φιάσκο με την υπόθεση ιδιοκτησίας της Μονής Σινά, το μόνο συνεπές στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι η σύγχυση. Προσθέστε και την είσοδο της Τουρκίας στον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής αμυντικής αρχιτεκτονικής, με ελληνική σιωπηρή συναίνεση.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, δεν μάσησε τα λόγια του: «Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πάει από φιάσκο σε Βατερλό. Και ο κ. Μαρινάκης ζει σε άλλη πραγματικότητα». Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι «τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει πετύχει όσα δεν πέτυχε για δεκαετίες»;
Πετύχαμε λοιπόν:
– Να διαπραγματευόμαστε με την Αίγυπτο για την περιουσία της Μονής Σινά… από μηδενική βάση.
– Να βλέπουμε τον Χαφτάρ να γυρίζει την πλάτη του στην Αθήνα.
– Να μη γνωρίζουμε ούτε πότε ούτε αν θα ποντιστεί το ενεργειακό καλώδιο Ελλάδας-Κύπρου, ζωτικής σημασίας για τη γεωπολιτική μας θέση.
Αν αυτά είναι «επιτυχίες», τότε πώς θα έμοιαζε μια αποτυχία;
Ομάδα Αλήθειας ή Ομάδα Προπαγάνδας;
Την ίδια στιγμή, στην εσωτερική σκακιέρα, το ΠΑΣΟΚ στρέφει τα φώτα σε ένα ακόμη ζήτημα θεσικής ανεπάρκειας: τη σχέση της ΝΔ με την περιβόητη Ομάδα Αλήθειας. Αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν ότι οι ιδιοκτήτες και ιδρυτές της ήταν έμμισθοι υπάλληλοι της Νέας Δημοκρατίας, από το 2015, ενώ παρίσταναν τους «ανεξάρτητους ιδεολόγους» της ελεύθερης αγοράς.
Η Χαριλάου Τρικούπη επανέρχεται στο θέμα της προπαγανδιστικής μηχανής που λειτουργεί με χρήμα, αλλά χωρίς διαφάνεια. Ποιος πληρώνει τις καμπάνιες, τα σποτάκια, την καθημερινή λασπολογία; Ποια είναι η σχέση με διαφημιστικές εταιρείες και πόσες χορηγίες έχουν περάσει κάτω από το τραπέζι;
Οι απαντήσεις δεν έχουν δοθεί. Και όσο το φως δεν μπαίνει στα αρχεία της Ομάδας Αλήθειας, οι σκιές πυκνώνουν — όχι μόνο για την ίδια, αλλά για το κυβερνητικό ήθος συνολικά.
Η χώρα δεν αντέχει άλλη πολιτική «επικοινωνίας χωρίς πολιτική». Η εξωτερική πολιτική δεν είναι καμπάνια social media ούτε reality με φόντο τη Βουλή. Είναι υπόθεση ευθύνης, βάθους και στρατηγικής. Όλα όσα, δηλαδή, απουσιάζουν σήμερα από το Μαξίμου.