Του Διονύση Γ. Γράψα, Ιστορικού και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Απίστευτη η ταλαιπωρία, που υπήρξε, για χιλιάδες μαθητές, εκπαιδευτικούς αλλά και γονείς, από τη στιγμή που η «Τράπεζα Θεμάτων», από την οποία οι εκπαιδευτικοί αντλούν εν μέρει το υλικό των ενδοσχολικών εξετάσεων, είχε «πέσει» από νωρίς το πρωί. Με αποτέλεσμα οι εξετάσεις, να διενεργηθούν πλημμελώς σε μεγάλο κομμάτι της χώρας και πολλοί μαθητές να γυρίσουν αργά το μεσημέρι στα σπίτια τους, άπραγοι.
Εξαντλημένοι κάνοντας υπομονή μήπως και το πρόβλημα αποκατασταθεί. Λείποντας από τα σπίτια τους στην ουσία χωρίς λόγο. Κατασπαταλώντας τον χρόνο τους μακριά από τα διαβάσματά τους, για ένα γραφειοκρατικό καπρίτσιο. Η έστω ένα απλό τεχνικό λάθος. Που αποδεικνύει περίτρανα πως η κρατική μηχανή «παραπαίει» σε σημαντικές λειτουργίες της. Μπορεί άραγε το γεγονός, να συνδεθεί και με την πρώτη «εργάσιμη» μέρα της υπηρεσιακής κυβέρνησης; Μπορεί. Ποιος ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι πως στην Ελλάδα και δη στον πολύπαθο εκπαιδευτικό χώρο, οι ανορθογραφίες δεν έχουν τελειωμό.
Ταλαιπωρώντας γονείς, εκπαιδευτικούς αλλά κυρίως τους μαθητές που πιστεύουν πως είναι κάτοικοι μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας, που έχει τη δυνατότητα να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους πολίτες της. Αντί αυτού, όλοι αντικρίζουμε τη δυσλειτουργία της κρατικής μηχανής, τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα επαίρεται για τις υψηλών προδιαγραφών ψηφιακές υπηρεσίες του…
Εξετάσεις δεν έγιναν, επειδή σαν να λέγαμε, κόπηκε το τηλέφωνο. Και έτσι η τράπεζα δεν μπόρεσε να εξυπηρετήσει σε πολλές περιπτώσεις τις σχολικές μονάδες.
Σαν τότε που οι κανονικές τράπεζες έκλειναν μη παρέχοντας όχι συναρτήσεις και χρονικές αντικαταστάσεις, αλλά χρήματα των κόπων μιας ζωής. Σάμπως βέβαια και οι μαθητικές εξετάσεις δεν είναι ο κόπος μιας ζωής;
Αλήθεια, αν ήταν κανονική Τράπεζα, θα είχε προκληθεί τέτοια αναστάτωση;