ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ,
Αντιδημάρχου Αθλητισμού,
Περιβάλλοντος,
Ενέργειας και Πρασίνου
Την εν καθολική αταξία κυβέρνηση της Ν.Δ. (τελευταία αταξία η αποικιακή εκχώρηση του γονιδιώματος όλων των νεογνών της χώρας σε αμερικανική εταιρεία!) την έπιασε ξαφνικά βαριά πονοψυχιά για τις δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και είπε να βάλει μία τάξη. Εκεί λοιπόν που θα περίμενε κανείς από τον Υπουργό Αθλητισμού κ. Γιάννη Βρούτση να πει και πραχτικά πως θα βοηθήσει για να μπει η τάξη, τον ακούσαμε έκπληκτοι να λέει ουσιαστικά στους δήμους «κόψτε το κεφάλι σας».
Αυτό το κρίσιμο για κάθε τοπική κοινωνία θέμα, που πέραν όλων των άλλων σχετίζεται και με το μέλλον των παιδιών, σηκώνει μεγάλη συζήτηση, για την ορθολογιστική ανάπτυξη των αθλητικών υποδομών, για τη συνταγματικότητα του νόμου που προανήγγειλε ο υπουργός, για τον πολυδιάστατο κοινωνικό ρόλο του αθλητισμού, για τη συμβολή του στην εθνική οικονομία κ.ο.κ., αλλά ας πάμε κατ’ ευθείαν στην πραγματική πρεμούρα της κυβέρνησης, που είναι και η ταμπακέρα.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. λοιπόν για χάρη της δημοσιονομικής προσαρμογής και των ματωμένων πλεονασμάτων, καθ’ υπαγόρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Δανειστών, καταργεί αδιάκοπα λαϊκές κατακτήσεις, ενώ όσον αφορά ειδικότερα στην τοπική διοίκηση κλιμακώσει μεθοδικά το μανιπουλάρισμα της.
Ο στρατηγικός στόχος της αντιλαϊκής κυβέρνησης της Ν.Δ. και όλων ανεξαίρετα των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων, η μοναδική τους πρεμούρα ήταν, είναι και θα παραμείνει η εξοικονόμηση πόρων για να μπουκώνουν με όλο και μεγαλύτερα κέρδη το άπληστο και αδηφάγο μεγάλο μονοπωλιακό κεφάλαιο και να καταβάλουμε ως λαός ακόλλητα και αδιαμαρτύρητα τον όβολο μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς για τους πολυδάπανους πολέμους που απεργάζονται, αιματοκυλώντας άλλους λαούς ανά τον κόσμο.
Εν προκειμένω λοιπόν από το 2010 οι αστικές κυβερνήσεις απαγορεύουν σταθερά τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στους δήμους και συνεχίζουν να πετσοκόβουν την ετήσια θεσμοθετημένη κρατική χρηματοδότησή τους (από τα 91 εκατ. ευρώ που δικαιούται ετησίως ο Δήμος Πατρέων λαμβάνει μόνο τα 24 εκατ. ευρώ όλα αυτά τα χρόνια, τα οποία δεν επαρκούν ούτε για τη μισθοδοσία του προσωπικού), καταδικάζοντας μεταξύ πολλών άλλων και τις δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις στην απαξίωση, τη φθορά και την παρακμή.
Με ένα άλμα της λογικής του παραλόγου ο Υπουργός Αθλητισμού αναποδογυρίζει την πυραμίδα και προσπαθεί να την ισορροπήσει με την κορυφή της κάτω και τη βάση της επάνω. Η κυβέρνηση θα πατάει πάνω σε κάτι που η ίδια προκάλεσε, έχοντας μάλιστα την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα κατά το σύνταγμα (άρθρο 16) και τους νόμους, για να προσδώσει νομιμοφάνεια στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά του Ελληνικού αθλητισμού που θα έχει γίνει ποτέ: Τη (νομιμοφανή) κατάργηση της κατασκευής νέων σύγχρονων δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων.
Αυτό το έγκλημα κατά του Ελληνικού Αθλητισμού ο Υπουργός με θαυμαστή ομολογουμένως ευρηματικότητα το βάφτισε «Τάξη».
Σε αυτό το άλμα της λογικής του παραλόγου η κυβέρνηση και ο Υπουργός Αθλητισμού «ξεχνούν» το προφανές, ότι δηλ. το κεντρικό κράτος και όχι οι δήμοι επιβάλλουν και εισπράττουν τους άμεσους κι έμμεσους φόρους, για να ανταποδίδουν υπηρεσίες στο λαό, στην Υγεία, την Παιδεία, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό, την Πολιτική Προστασία, τη Δημόσια Ασφάλεια κ.ο.κ. «Ξεχνούν» ότι η φορολογία στα αστικά κράτη δεν είναι χαράτσι φεουδαρχικό, αποικιοκρατικό ή καταχτημένης χώρας όπως π.χ. επί της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδας.
Ο Υπουργός Αθλητισμού καθόλου τυχαία επέλεξε την πόλη μας για να προαναγγείλει τα κυβερνητικά σχέδια των κλιμακούμενων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στον κρίσιμο κοινωνικό τομέα του Αθλητισμού, γιατί είναι η 3η μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας και η μεγαλύτερη με δημοτική αρχή της Λαϊκής Συσπείρωσης, που αντιστέκεται σθεναρά στην ανταποδοτική λειτουργία των δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων και παρά τις δυσκολίες τις παρέχει δωρεάν στα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία και τον Πατραϊκό λαό.
Ως εκ τούτου η Πάτρα αποτελεί το ισχυρότερο «κακό παράδειγμα» και κάστρο αντίστασης στα σχέδια της κυβέρνησης, που θέλει την οριζόντια επέκταση της ανταποδοτικής λειτουργίας των δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων δηλ. να πληρώνουν τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία και οι εργαζόμενοι για να τις χρησιμοποιούν, όπως ήδη συμβαίνει με τις κρατικές αθλητικές εγκαταστάσεις.
Ο λαός που παράγει τον πλούτο, γιατί χωρίς τον εργάτη γρανάζι δεν γυρνά και χωρίς εργαζόμενους τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει, μέσω της αβάσταχτης και άδικης άμεσης κι έμμεσης φορολόγησής του, έχει πληρώσει άπαξ για την κατασκευή των Δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων, πληρώνει κάθε χρόνο για τη λειτουργία, συντήρηση κι εκσυγχρονισμό τους και τώρα θέλουν να πληρώνει από πάνω και για να τις χρησιμοποιεί.
Μέχρι τώρα οι παρατάξεις της δημοτικής αντιπολίτευσης ποιούν την νήσσαν. Καμία δεν μπήκε στον κόπο να τοποθετηθεί και να απαντήσει ευθέως και χωρίς περιστροφές στα 200 περίπου ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, στους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους και στη νεολαία της πόλης, αν συμφωνούν με την κυβέρνηση που θέλει να πληρώνουν για να χρησιμοποιούν τις δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις.
Κατά την προσφιλή της τακτική ειδικότερα η ενωμένη δεξιά φιλοκυβερνητική αντιπολίτευση θα είναι απούσα και θα εμφανιστεί κατόπιν εορτής υποδυόμενη τον τιμητή των λαϊκών συμφερόντων όπως και στο επίκαιρο ζήτημα της δέσμευσης των τραπεζικών λογαριασμών, προσπαθώντας να το αποδώσουν στη δημοτική αρχή, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένα «έπος» της κυβέρνησης τους.
Η αγωνιστική πείρα του Πατραϊκού λαού εμπλουτίζεται διαρκώς και μετά τις μεγάλες κατακτήσεις με κορυφαία την παραχώρηση του Παραλιακού Μετώπου, έρχονται κι άλλες όπως ο Ριγανόκαμπος, η κοίτη του Διακονιάρη και το Αθλητικό Κέντρο Αγυιάς.
Ειδικότερα για το Αθλητικό Κέντρο Αγυιάς μετά από μια 20ετία αδιαφορίας και απραξίας του αστικού κράτους, χάρη στην επιμονή της Δημοτικής Αρχής να το αναδεικνύει και να οργανώνει τη λαϊκή αντίδραση, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να το χρηματοδοτήσει και να δρομολογήσει την υλοποίηση του μέσω της Περιφέρειας.
Ο αγώνας είναι μονόδρομος γιατί ο μόνος σίγουρος τρόπος να χάσεις είναι να μην αγωνιστείς!