ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ,
Γραμματέας Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων
ΠΑΣΟΚ Κινήματος Αλλαγής
Με βαθιά θλίψη πληροφορήθηκα την απώλεια του Νίκου Πυλαρινού, ενός ανθρώπου με τον οποίο, παρά τις διαφορετικές πολιτικές μας διαδρομές, μοιραστήκαμε μια σχέση σεβασμού, ειλικρίνειας και ουσιαστικού διαλόγου.
Κατά τη διάρκεια της κοινής μας θητείας στο Περιφερειακό Συμβούλιο, βρεθήκαμε σε αντίθετα έδρανα — εκείνος ως στέλεχος της ΝΟΔΕ Αχαΐας, εγώ ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ.
Παρ’ όλα αυτά, στις συνεδριάσεις υπήρχε μεταξύ μας ένας σιωπηρός, αλλά ουσιαστικός δίαυλος επικοινωνίας. Κοιταζόμασταν στα μάτια και καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλο. Η πολιτική του κρίση, η νηφαλιότητα και η αξιοπρέπειά του, του έδιναν ξεχωριστό βάρος, ακόμα και όταν διαφωνούσαμε.
Η σχέση αυτή επεκτάθηκε και έξω από την αίθουσα του συμβουλίου. Τον συναντούσα στις καθημερινές μας διαδρομές, όταν πηγαίναμε ή επιστρέφαμε τα παιδιά μας από το σχολείο. Μοιραζόμασταν κουβέντες στα καφέ της Πάτρας, προβληματισμούς για τα κοινά, αλλά και χαλαρές οικογενειακές στιγμές.
Ο Νίκος Πυλαρινός υπήρξε ένας πολιτικός με ήθος, συνέπεια και βαθιά αγάπη για τον τόπο του. Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην τοπική κοινωνία, αλλά και σε όσους τον γνώρισαν από κοντά.
Ειλικρινή συλλυπητήρια στην αγαπημένη του σύζυγο Μαρία, στα καμάρια του Κωνσταντίνο και Γιώργο.
Καλό ταξίδι Νίκο.