Του Νίκου Ανδρουλάκη
Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί εμβρόντητος το νέο μεγάλο σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Ένα σκάνδαλο που δεν περιορίζεται σε υπαινιγμούς ή εικασίες: είναι χειροπιαστό, τεκμηριωμένο από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Συμπαρασύρει όχι μόνο τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, αλλά για άλλη μια φορά αναδεικνύει την αναξιοπιστία και τη διαφθορά του «επιτελικού» κράτους της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί άλλο να παριστάνει τον ανήξερο. Εδώ και δύο χρόνια, του έχω θέσει ευθέως το ζήτημα της κακοδιαχείρισης στη Βουλή. Τόσο στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, σε συνεντεύξεις μου, όσο και σε επίκαιρη ερώτηση μου για τον αγροτικό κόσμο στις αρχές του χρόνου. Ο κ. Μητσοτάκης τότε, κρύφτηκε πίσω από τις «σκιές» που αναγνώρισε ο ίδιος ότι υπάρχουν, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις.
Μάλιστα, όταν ανακοινώθηκε ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ τέθηκε υπό ευρωπαϊκή εποπτεία, ήταν τέτοιο το μέγεθος της αλαζονείας τους που ο τότε υπουργός Λ. Αυγενάκης με επέκρινε για «περίεργη επιμονή με τον ΟΠΕΚΕΠΕ» και πως «δεν φορώ τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος». Σήμερα, το όνομά του φιγουράρει στη δικογραφία.
Το πρόστιμο των 415 εκατομμυρίων ευρώ, το μεγαλύτερο στην ιστορία της χώρας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν είναι απλώς ένα επιπλέον βάρος για τους φορολογούμενους, είναι ένας νέος διασυρμός για τη χώρα και θέτει σε κίνδυνο τον πρωτογενή τομέα της χώρας.
Η αλήθεια είναι αυταπόδεικτη: Έξι χρόνια διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, έξι διαφορετικοί πρόεδροι στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Πώς αλλιώς λέγεται αυτό, παρά μνημείο κακοδιαχείρισης και επιτομή της κομματικής λεηλασίας; Αντί για οργανισμός διαφάνειας, στήθηκε ήδη από το 2017, ένας μηχανισμός κατανομής χρημάτων με πολιτική κάλυψη.
Οι παραιτήσεις του κ. Βορίδη, τριών υφυπουργών και ενός γενικού γραμματέα είναι απόδειξη ότι το πρόβλημα ξεπερνά μεμονωμένα πρόσωπα. Αγγίζει τον ίδιο τον πυρήνα διακυβέρνησης του δήθεν «επιτελικού» κράτους.
Και αυτό συνιστά τη μεγαλύτερη απογοήτευση για τον ελληνικό λαό, που περίμενε πως μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και τις τεράστιες θυσίες του, θα έμπαιναν επιτέλους οι βάσεις για ένα κράτος λογοδοσίας και αξιοκρατίας.
Αντί γι’ αυτό; Η αριστεία και η επιστροφή στην κανονικότητα που έταξε το 2019 ο κ. Μητσοτάκης, αποτέλεσαν μια μεγάλη πολιτική απάτη. Το επιτελικό κράτος αποδείχτηκε βαθιά πελατειακό κράτος, βυθισμένο στη διαφθορά. Η δήθεν αριστεία, προκάλυμμα για αναξιοκρατία και ρουσφέτι. Ενώ η επιστροφή στην κανονικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιστροφή στις χειρότερες πρακτικές που οδήγησαν τη χώρα σε κρίση.
Ένα είναι δεδομένο: Ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί πια να παριστάνει τον ανήξερο διαχειριστή. Έξι χρόνια στο τιμόνι της χώρας, αν δεν γνώριζε είναι επικίνδυνος – αν γνώριζε είναι συνένοχος.
Οι εντεταλμένοι εισαγγελείς της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και οι ένορκες καταθέσεις των κ.κ. Βάρρα και Σημανδράκου δείχνουν σαφείς ενδείξεις εμπλοκής υπουργών. Το ερώτημα είναι απλό: θα υπάρξει πλήρης ανάληψη όλων των ευθυνών ή θα συνεχιστεί το παιχνίδι της συγκάλυψης;
Εμείς, ως αξιωματική αντιπολίτευση, δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπεί αυτή η σοβαρή υπόθεση σε επικοινωνιακή απόπειρα συμψηφισμού ευθυνών. Δεν είναι όλοι ίδιοι.
Με υπευθυνότητα και θεσμική συνέπεια, θα προχωρήσουμε στη μελέτη της δικογραφίας και θα πράξουμε το συνταγματικό μας καθήκον. Οι πολίτες απαιτούν λογοδοσία. Όχι ατιμωρησία. Απαιτούν κράτος που υπηρετεί τον λαό, όχι το κόμμα. Και πάνω απ’ όλα, δικαιοσύνη χωρίς εξαιρέσεις.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προσωπικά, αποδείχτηκαν κατώτεροι των απαιτήσεων της κοινωνίας. Και ο ελληνικός λαός δεν ανέχεται άλλο να πληρώνει τα σπασμένα της διαφθοράς από μια κυβέρνηση, που τον περιφρονεί. Αξίζει μια καλύτερη προοπτική για τη ζωή του.
*Πρώτη δημοσίευση εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ